przeszło pięciuset lekarzy niemieckich pracujących w regencji opolskiej. Udział polskich lekarzy w walce narodowowyzwoleńczej z całą wyrazistością prześledzić można na Górnym Śląsku, gdzie wobec narodowościowej sytuacji polskiej ludności na czoła działalności Towarzystwa wysuwała się praca narodowowyzwoleńcza. Według danych niemieckich w 1900 r. wśród pięćdziesięciu dziewięciu najwybitniejszych działaczy polskich w górnośląskim okręgu przemysłowym było dwudziestu dwóch lekarzy, trzech adwokatów, ośmiu kupców, pięciu rzemieślników, reszta — to urzędnicy polskich banków i dziennikarze. W okresie plebiscytu i powstań górnośląskich w latach 1919–1921 lekarze nie tylko zabezpieczali pod względem medycznym walki powstańcze, ale stali również na czele akcji plebiscytowej. W Polskim Komisariacie Plebiscytowym