życia, w którym Cybis i Waliszewski zajmowali<br>pierwsze miejsce.<br> "On był dla mnie Rafaelem, gdy go poznałem - wyznał mi kiedyś Cybis -<br>zabić go chciałem". Kto choć trochę znał Cybisa, wie, jak daleką<br>metaforą było to "zabić".<br> Zdanie Braque'a o "fakcie malarskim" poza wszelką anegdotą, tak<br>przylegające do Cybisa, byłoby dla określenia Waliszewskiego za wąskie.<br> Fakt malarski? Ależ naturalnie. To był aksjomat jasny i wielki wpływ<br>Cybisa na Waliszewskiego płynął stąd, że Waliszewski tę miarę<br>zawężającą powód obrazu podziwiał u Cybisa, bo czuł, że jego wiedza o<br>kolorze bywała głębsza i że jedność jego malarstwa - w czasie gdy obaj<br>zaczynali startować - była