niewoli wpuszczono w okolicach Watarrka do specjalnych zagród chroniących przed drapieżnikami. Zwierzęta przebywały tam przez pół roku; dostarczano im również wody i dodatkowego pożywienia. Kiedy już przyzwyczaiły się do nowych warunków, ogrodzenia usunięto. Program powiódł się. Badania, polegające między innymi na śledzeniu liczebności tej nowej kolonii i wędrówek osobników poprzez okresowe odłowy i przyczepianie specjalnych nadajników radiowych wykazują, że liczebność znacznie wzrosła i bilby rozprzestrzenia się już na nowe tereny. <br>Bilby rozmiarem i wagą przypomina małego królika.<br><br>&lt;tit&gt;Kangury drzewne&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit1&gt;Odwrócona ewolucja&lt;/&gt;<br>Wszelkie dane anatomiczne i paleontologiczne wskazują, że wspólny przodek wszystkich kangurów był niewielkim, nocnym, nadrzewnym zwierzęciem, przypominającym oposa. Przystosowanie do