żeby zrobić z ciebie człowieka! <br><br>Wytoczył najcięższe armaty. Jak tu się bronić? <br><br>- Ja jeszcze spróbuję... A jak nie będę mógł stanąć do konkursu - zwrócę stypendium. <br><br>- Bzdura! Nie zwrócisz miejsca, które mógł zająć kto inny! A wobec mnie?! Nie masz obowiązków? <br>- Ja wiem... ja to wszystko wiem, panie profesorze. Mnie jest okropnie przykro... Ja długo o tym myślałem... I ja już... zdecydowałem. <br>- Ach tak! Zdecydowałeś? Wynoś się, głupcze! <br><br>Znów wybuchł wielkim gniewem: <br>- Nigdy nie będziesz pianistą, jeżeli to nie jest dla ciebie najważniejsze! I niech cię kto inny uczy! Ja nie mam zdrowia patrzeć, jak pięć lat mojej ciężkiej... ciężkiej harówy idzie