Typ tekstu: Książka
Autor: Artur Baniewicz
Tytuł: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej
Rok: 2004
było powiedzieć - mruknęła ponuro.
- Bez urazy, ale co by pani zrobiła? Komendant jest na nas cięty.
- Fakt - zgodził się Kiernacki, zlizując lody z łyżki. - Też zauważyłem. Zupełnie nie zrobiłaś na nim wrażenia. Albo to pedał, albo czymś mu podpadłaś.
Popatrzyli na niego, oboje jakby zdziwieni. Szybko opuścił wzrok, zaczął wydłubywać okruszki czekolady z białej gałki.
- Jeśli ktoś wkurzył policję, to raczej nie ja - mruknęła po chwili. - Jeniec, psiakrew... Ja śpiewałam jak z nut.
- Jak z nut? - Uniósł twarz. - Czekaj... Ile im powiedziałaś? Wspomniałaś coś o tych niby-glinach, o których mówił Wesołowski?
- Jak niby miałam nie mówić? - starała się używać wyzywającego
było powiedzieć - mruknęła ponuro.<br>- Bez urazy, ale co by pani zrobiła? Komendant jest na nas cięty.<br>- Fakt - zgodził się Kiernacki, zlizując lody z łyżki. - Też zauważyłem. Zupełnie nie zrobiłaś na nim wrażenia. Albo to pedał, albo czymś mu podpadłaś.<br>Popatrzyli na niego, oboje jakby zdziwieni. Szybko opuścił wzrok, zaczął wydłubywać okruszki czekolady z białej gałki.<br>- Jeśli ktoś wkurzył policję, to raczej nie ja - mruknęła po chwili. - Jeniec, psiakrew... Ja śpiewałam jak z nut.<br>- Jak z nut? - Uniósł twarz. - Czekaj... Ile im powiedziałaś? Wspomniałaś coś o tych niby-glinach, o których mówił Wesołowski?<br>- Jak niby miałam nie mówić? - starała się używać wyzywającego
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego