robótkę, rzuca na ziemię, kopie ją i depce. Matka zakryła twarz rękami i siedzi dalej. Tak to zrobiła, że wyrwana robótka prześlizgnęła<br> się jej między twarzą a rękami. Nie widziała przez tę chwilę nic<br>&lt;page nr=213&gt;<br>Aaa - nareszcie! I żeby mi to było ostatni raz!<br> MATKA<br> nie odkrywając oczu<br>O, jakże jesteś okrutny!...<br> LEON<br> z nagłą czułością<br>Mateczko! Przecież ja tylko dla twego dobra.<br> Zbliża się do niej<br>Czy można cię pocałować, tak jak dawniej?<br> Innym tonem<br>Ach - ja nie wiem, czy ja mam jeszcze na to prawo? A jednak ciebie jedną tylko kocham naprawdę!<br> MATKA<br> ciągle zakryte oczy<br>Co ty mówisz? O