winowajca, ale cała jego wspólnota krewniacza. Partycypacja krewnych w zapłacie wergeldu była w oczach redaktora Edyktu regułą, a więc obowiązkiem, a nie dobrowolnym wsparciem krewniaka w potrzebie.<br>Co więcej, ofiarę krzywoprzysiężnej zemsty określono bezosobowo. Niekoniecznie musiał to być sam sprawca zabójstwa. W grę wchodził jakikolwiek "człowiek ze strony", która zapłaciła okup przyjęty przez stronę przeciwną, w tym i przez mściciela (homo de parte, de qua conpositionem accepit). Ofiarą odwetu mógł paść zarówno sprawca zbrodni, jak i ktoś z jego krewnych. Była to zemsta bezprawna i karalna, ponieważ nastąpiła po przyjęciu okupu i złożeniu przysięgi o ustaniu wróżdy. Odwet taki podlegał więc