Typ tekstu: Rozmowa bezpośrednia
Tytuł: Rozmowa o dzieciach, komputerach, domu
Rok powstania: 2000
Tytuł: Rozmowa o dzieciach, komputerach, domu
Rok powstania: 2000
zanim doszłam, że tata to właśnie wygląda, tak a nie inaczej...
No, pewnie, no...
A ja wiesz miałam takie chwilowe, takie po prostu, zaćmienie.
No pewnie, widujesz go tak rzadko.
No, właśnie, bo on mi się pyta, wiesz, jak rano wychodzi i na przykład, mała nie śpi, to właśnie mówi, ona taka zdziwiona na niego patrzy, oczy tak szeroko także co już mnie zapomniałaś od wczoraj, bo wiesz, jak go tylko raz widzi przez chwilę.
No tak, dzieci, także...
się dziwi za każdym razem.
Może się będzie tak samo dziwiła, jak on.
Wiesz, teraz znowu stwierdził, że ma rude włosy, ruda...
Dziecko
No, pewnie, no...
A ja wiesz miałam takie chwilowe, takie po prostu, zaćmienie.
No pewnie, widujesz go tak rzadko.
No, właśnie, bo on mi się pyta, wiesz, jak rano wychodzi i na przykład, mała nie śpi, to właśnie mówi, ona taka zdziwiona na niego patrzy, oczy tak szeroko także co już mnie zapomniałaś od wczoraj, bo wiesz, jak go tylko raz widzi przez chwilę.
No tak, dzieci, także...
się dziwi za każdym razem.
Może się będzie tak samo dziwiła, jak on.
Wiesz, teraz znowu stwierdził, że ma rude włosy, ruda...
Dziecko
zanim doszłam, że tata to właśnie wygląda, tak a nie inaczej</>...<br><who2>No, pewnie, no</>...<br><who1>A ja wiesz miałam takie chwilowe, takie po prostu, zaćmienie.</><br><who2>No pewnie, widujesz go tak rzadko.</><br><who1>No, właśnie, bo on mi się pyta, wiesz, jak rano wychodzi i na przykład, mała nie śpi, to właśnie mówi, ona taka zdziwiona na niego patrzy, oczy tak szeroko także co już mnie zapomniałaś od wczoraj, bo wiesz, jak go tylko raz widzi przez chwilę.</><br><who2>No tak, dzieci, także</>...<br><who1>się dziwi za każdym razem.</><br><who2>Może się będzie tak samo dziwiła, jak on.</><br><who1>Wiesz, teraz znowu stwierdził, że ma rude włosy, ruda</>...<br><who2>Dziecko
