ułatwiało obrót rękojeści przy wykonywaniu tzw. młyńców.<br>Pochwy karabel bojowych, wykonywane z drewnianych trzasek, obciągano skórą i okuwano, tak jak i jelce, mosiężnymi okuciami, tj. szyjką, dwiema ryfkami z ruchomymi koluszkami i trzewikiem.<br>W grupie drugiej mieszczą się karabele ozdobne z XVII w., które jednocześnie mogły pełnić funkcje orężne. Są one dosyć jednorodne w zakresie form, tworzywa stosowanego do wykonania poszczególnych elementów i technik zdobniczych. Okładziny rękojeści zwężały się w kierunku jelca, czyli odwrotnie niż w grupie pierwszej; wykonywano je z kamieni półszlachetnych (przeważnie z chalcedonu, jaspisu i safirynu) o gładkich płaszczyznach lub z czarnego bydlęcego rogu, hebanu, kości słoniowej czy