nurcie, reprezentowanym przez prozę, nawiązuje do antyku w swoisty sposób, poprzez wyobrażenia, jakie o starożytności miały wieki średnie.<br>Właściwość ta jeszcze wyraźniej występuje w Historii trojańskiej, jak w skrócie nazywamy powieść drukowaną w 1563 r. pod tytułem Historyja barzo piękna, ucieszna i każdemu stanu ... iście pożyteczna ... o zburzeniu a zniszczeniu onego sławnego a znamienitego miasta i państwa trojańskiego. Nie znany nam tłumacz zredagował przekład na podstawie dwu dzieł: Daresa Frygijczyka Historia de excidio Troiae i Diktysa Kreteńczyka Ephemeris belli Troiani. Oba te utwory, spisane prawdopodobnie w IV i V w. n.e., były falsyfikatami, które długo uchodziły za relację naocznych świadków