żadnej z nich. <br>Z drugiej strony instrumentacja jest jednak dobrana stosownie do treści wierszy. Pełny zespół wykonawców (trio fortepianowe wraz z sopranem) wykonuje dopiero pieśń ostatnią - ową apoteozę muzyki. Wcześniej, np. w pieśni trzeciej ("Byliśmy razem"), w której mowa o grających nocą skrzypcach, sopranowi towarzyszy właśnie tylko ten instrument. Przykładów onomatopeicznego ilustrowania muzyką odgłosów cywilizacji i natury można przytoczyć więcej: ciche szemrzenie strumyka oddane jest girlandowymi gamkami skrzypiec (w "Byliśmy razem"), wicher i burza - wściekłymi pasażami i tremolami fortepianu i skrzypiec (w Burzy) itp. <br>Znacznie ciekawsze są sposoby odmalowywania muzyką przedmiotów lub zjawisk pozadźwiękowych, niemych, bezgłośnych. W tekście pieśni końcowej znalazła