mu się. Ciężko jest źle myśleć i źle mówić o swoich rodzicach. - <br>Ula poczuła nagły nierozumny gniew. Któż wiedział to lepiej niż ona sama?<br> - Nie dziwię mu się wcale! - rzekła porywczo i twardo jak za najgorszych dni. <br>- Ja go świetnie rozumiem &lt;page nr=266&gt;.<br> Doktor odchylił się, jakby go ktoś z nagła uderzył, opanował się jednak natychmiast. <br>Siedział bez ruchu długą chwilę, a kiedy się wreszcie odezwał, była w jego głosie, <br>nie znana Uli, smutna czułość:<br> - Ty też zapewne rzadko o mnie z kimś mówisz? - Nie mówię nigdy i z nikim<br> - No tak... i wszyscy myślą, że jesteś normalnym, szczęśliwym dzieckiem, prawda? <br>- Nie czekał