składał się z urządzeń elektronicznych usytuowanych na samolocie E-8A oraz naziemnych stacjach odbioru i przekazywania informacji GSM (Ground Station Module). w skład wyposażenia samolotu wchodziły; stacja radiolokacyjna obserwacji bocznej o zasięgu 400 km wraz z kompleksowym układem sterowania jej pracą, bezwładnościowy układ pomiarowy IMS (Interial Measurement System), stanowiska robocze operatorów i układ transmisji danych. Olbrzymi Boeing-707-300 wyposażony został w antenę radaru o długości ponad siedem metrów, umieszczoną w specjalnej na pierwszy rzut oka przypominającej kształtem ogromny kajak podkadłubowej gondoli, oraz w urządzenia elektroniczne umożliwiające wykrywanie i śledzenie celów poruszających się z prędkościami od 4 do 2000 km/h