pierwszych miałby przemawiać cytowany z upodobaniem przykład średniowiecznego złodziejaszka opróżniającego sakiewki gapiów obserwujących przebieg egzekucji za kradzież. Za mało jednak wiemy choćby o "sylwetce psychicznej" ówczesnego "nędznika" i o sposobie jego reagowania na samą egzekucję (która przypominała nieraz festyn ludowy), aby wyciągnąć z legendarnej opowiastki jednoznaczne wnioski. Pozornie poważny argument opiera się na fakcie, że w USA statystyki w stanach, które znosiły karę śmierci, a później ją przywracały, nie wykazywała zmian w liczbach popełnianych zabójstw. Tu wszakże stosunkowo niewielka, siłą rzeczy, liczba wyroków śmierci (zwłaszcza w zestawieniu z liczbą zagrożeń tą karą) nie wydaje się upoważniać do generalnych konkluzji. Niepewność istnieje po