może być o wiele wyraźniejsza od zmiany siły. <br>Drugim ograniczeniem poznawalności układów nieliniowych jest to, że nieliniowe i nielokalne powiązania części prowadzą do nowego sposobu działania całości. Całość zaczyna zachowywać się jak pewnego rodzaju nowy obiekt indywidualny, o określonych własnościach i globalnej dynamice. Przykładem takiego działania są wszelkiego typu procesy opisywane przez &lt;orig&gt;solitony&lt;/&gt;. Stabilność &lt;orig&gt;solitonów&lt;/&gt; wynika właśnie z ich nieliniowości, z dostosowania się części do całości. Znając nawet najdokładniej części składowe jakiegoś układu nigdy nie domyślimy się, że może z nich powstać taki zintegrowany obiekt, ponieważ źródłem tej integracji nie są własności części, lecz ich specyficzne powiązanie w całość. Całość, aczkolwiek