barykadzie, wśród swoich, jest Jerzy -:żywy. Żyje. Ogień niemiecki maleje. Nagle ciężki strach dławi Jerzego. Zygmunt. W ogniu rakiet, pod daszkiem świetlnych pocisków czołga się na ulicy postać. Ślepy wraca. Zygmunt czołga się w stronę niemieckich stanowisk. Kiedy Jerzy puścił jego rękę? Czemu? Jak to się stało? Ślepy upadł, stracił orientację co do kierunku.<br>Z barykady krzyczą. Głos nie dochodzi poprzez detonacje i wybuchy. Jerzy wie, że będzie żył, że żyje, że nigdy nie wróci w tamtą stronę, i nagle przez świst kul i głos wybuchów słyszy w pamięci spieszny oddech. To brat-towarzysz czeka na jego słowo z drugiej strony