na całym stroju - od chust i czepców po buty. <br>Do tradycyjnych zalicza się tzw. ściegi liczone, w których hafciarki odliczały równomiernie określoną liczbę nitek płótna, uzyskując pożądany ornament, głównie geometryczny, posługując się ściegiem płaskim lub krzyżykowym. Ściegi nieliczone, późniejsze w czasie, nie były związane ze strukturą tkaniny, pozwalając na uzyskanie ornamentów falistych, opartych na spiralach i wolutach. Ściegiem łańcuszkowym ornamentowano brzegi strojów z okolic Biłgoraja i Tarnobrzega. Haft łańcuszkowy występował w Małopolsce, na Podhalu i na Mazowszu. Do nieliczonych zalicza się także ściegi płaskie. Pozwalały one nie biorąc pod uwagę struktury materiału, uzyskiwać pożądane kształty ornamentu. Szczególnie pięknym tego przykładem są