podłoże, mają one owalny kształt, znaczne spadki i duże głębokości. Można je podzielić na dwa podtypy, tj. jeziora cyrkowe proste (np. Czarny Staw nad Morskim Okiem w Tatrach; ryc. 22) oraz złożone, czyli utworzone przez połączenie dwu lub większej liczby cyrków (np. cyrki Tennesvatn, Krokvatn i inne na wyspie Moskenes&amp; oslash;ya w południowej części Lofotów).<br><br>Typ 5. Jeziora w skalnym podłożu dolin, utworzone na skutek glacjalnej korazji poniżej granicy wieloletnich śniegów. Mogą występować pojedynczo, np. jezioro Linnévatn na Spitsbergenie (B&amp; oslash;yum, Kjensmo 1978), lub też często układają się w charakterystyczne ciągi łańcuchowe, występujące powszechnie w wielu systemach górskich, np