rolę wtedy tylko, gdy na tronie zasiadał człowiek obdarzony silniejszą indywidualnością i talentem politycznym. W końcu XIX w. nie były to częste wypadki.<br>Na politykę zagraniczną monarchowie nie mieli tego wpływu, który im często przypisywano. Bliskie osobiste związki Wilhelma II z Mikołajem II, wymiana częstych wizyt i jeszcze częstszej korespondencji, osławione "&lt;foreign lang="eng"&gt;Willy-Nicky letters&lt;/&gt;", nie oddziałały na stosunki pomiędzy państwem niemieckim a państwem rosyjskim. Legendą, powstałą w Berlinie, jest opowiadanie, jakoby Edward VII miał swą osobistą działalnością doprowadzić do utworzenia wrogiej Niemcom koalicji i do ich oskrzydlenia. Edward VII nie kierował polityką zagraniczną Wielkiej Brytanii, a jedynie swoją znajomością świata i