Maniera mniej by raziła i można by bardziej zbliżyć się do prawdy.<br>Jako duży minus francuskiego teatru wymieniał, po trzecie, monotonię stylu, spowodowaną przede wszystkim przez sztywność reguł nie dopuszczających do wprowadzenia pierwiastka komicznego, który by urozmaicał tragedię. (To już wyraźny refleks dyskusji toczonych w kręgu jenajskim).<br>Po czwarte wreszcie, osobliwa istota francuskiej tragedii tkwi według Schlegla nie tylko w formie zewnętrznej, prowadzącej do ocalenia reguły jedności kosztem narzucenia nieznośnej w teatrze monotonii stylu i metrum; ważniejsze jeszcze jest to, że Francuzi fatalnie kształtują tekst: ośrodkiem tragedii czynią najczęściej niemiłą sytuację, która wynika nie tylko z okoliczności, lecz wspiera się także