Tang (618-907) pojawiła się teoria 'jedności poezji i zen' <br>(chan shi yizhi; jap. zenshi ittchi), której jednym z zagorzałych orędowników <br>był Han Ru (?-1135). <br>Od XI wieku wielu chińskich mistrzów zen było związanych z kręgami <br>literackimi, a niektórzy twierdzili, że wyrazem 'oświecenia' muszą być wersy <br>poetyckie. Taką właśnie postawę ostro krytykował Dahui, ponieważ uważał, iż <br>poetycka forma wyrazu nie jest najważniejsza. Także w Japonii związki między <br>buddyzmem a poezją były silne, o czym świadczą 'wiersze o nauce Buddy' (jap. <br>shakkyoka). Kraft zwraca uwagę na to, iż w niektórych kręgach komponowanie <br>poezji było uważane za praktykę religijną na równi z czytaniem