losowanie mniej efektywnym sposobem doboru próby niż procedura bardziej złożona (mam na myśli tzw. losowanie warstwowe). Ogólniej nieco można by powiedzieć, że planowaniu badań przyświeca wytyczna następująca: przy ustalonych nakładach środków tak zaplanować badanie, aby dostarczyło danych pozwalających oszacować wielkość badaną z minimalną wariancją estymatora; albo odwrotnie: przy ustalonej precyzji oszacowania zminimalizować nakłady środków. Wymienione zagadnienia należą do teorii pobierania próby, zwanej też czasem teorią <foreign lang="eng">samplingu</>. W badaniach społecznych problematyka ta odgrywa rolę ważniejszą niż np. w biologii, która ma do czynienia z materiałem bardziej jednorodnym i stabilniejszym pod interesującymi ją względami. Nic więc dziwnego, że właśnie nauki społeczne dostarczyły wielu