ciągnęła się we wszystkich kierunkach. Nie miałem ciała, ale zdawałem sobie sprawę z własnego istnienia i tożsamości. Pływak był ze mną i we mnie. Światła zwinęły się w jeden punkt, a potem rozwinęły w niesamowitą, lśniącą drogę prowadzącą z jednej nieskończoności w drugą. Nieznana siła pchnęła mnie tą drogą z oszałamiającą prędkością. Światła zlewały się w błyszczące smugi, wirowały wokół, aż nagle rozprysnęły się, uderzone potworną mocą. I jeszcze raz, i znowu... Jasność nikła, rozbijana wstrząsami, aż pozostały tylko dwie iskierki, lśniące w ciemnych oczach Pływaka, który klepał mnie po policzkach.<br>"Ocknij się, mały. Wracaj. Jesteś tu?"<br>"Jestem. Przestań."<br>Podniosłem się