z daleka <br>naftą. <br><br>Adela rozwiesiła na gałęzi jej wypraną koszulkę <br>i sukienkę i posadziła ją w piasku obok Wicusia <br>i Zosi. A potem zwracając się do mnie powiedziała: <br><br><br>- Teraz to już mi będzie łatwo utrzymać ją <br>w porządku, ale żebyś wiedziała, co z niej zlazło! <br><br><br>Patrzyłam na nią zdumiona i oszołomiona. Wszystko było <br>takie jakieś zwyczajne i proste, a przecież... <br><br>- Adela... - wyjąkałam. - Adela... <br><br>- A co? - zapytała Adela. A nie otrzymawszy odpowiedzi <br>dodała: - Na pierwszego chodzę zwykle z Jaśkiem <br>do "Kropli Mleka"*, to tam jest taka jedna pielęgniarka, <br>bardzo dobra panienka. Pewnie mi poradzi, czy nie dałoby się <br>jej gdzie umieścić. W