By wyjść z tej opresji cało, trzeba było coś dać lub choćby "pójść na wymianę".<br>- Chodzi o mecz szachowy między Polską a Francją - rzekłem z kamienną twarzą. - Dopinamy terminy. Ostatnie ustalenia. I żeby pan przypadkiem nie pomyślał, że bujam - sięgnąłem do wewnętrznej kieszeni marynarki i wydobyłem stamtąd moją kartę klubową - oto legitymacja. Proszę, niech pan obejrzy.<br>Wziął ją i zaczął oglądać, a ja ciągnąłem jak w transie:<br>- O ile się nie mylę, czytuje pan "Przegląd Sportowy". Mógł pan tam o mnie przeczytać. Wicemistrzostwo juniorów. Klub Robotniczy Marymont.<br>Na chwilę zapadła cisza.<br>- Jesteście wolni - powiedział, oddając mi bilet i kartę.<br>- No właśnie