rysuję się poprzez tekst książki. <br>Przy takiej interpretacji autorstwa pewne trudności nasuwa biograficzny szczegół zawarty w przedmowie. Daminaeus wspomina tam mimochodem o swoim paroletnim pobycie w niewoli tureckiej, z dużym prawdopodobieństwem usprawiedliwiając w ten sposób ujawnioną w dalszym ciągu znajomość turecczyzny, wzmianki o dworze w Konstantynopolu, o sądach, organizacji państwa ottomańskiego, szczegóły historyczne i topograficzne, wplatanie wyrazów i bajek tureckich, słowem to wszystko, co dziś zwiemy "kolorytem lokalnym", a co samo przez się jakiegoś autorskiego wyjaśnienia wymagało.<br>Poza tym jedynym miejscem o niewoli swojej już więcej nie mówi, nawet wtedy, gdy opisuje ciężką dolę brańców i okropności ludzkich targów. Gdybyśmy wstępne