przygotowywano posiłki, ktoś podprowadził miskę pełną surowych kotletów mielonych. Nie wiadomo, czy sprawca (sprawcy?) zeżarli łup na miejscu, czy zabrali na wynos i rozłożyli jego konsumpcje w czasie i przestrzeni. Oczywiście można było ująć sprawców. Warunkiem sukcesu była jednak szybka i zdecydowana akcja. Podejrzanych można było wytypować wskazując osoby:<br>* nagle otyłe, <br>* te, które bez ważnego usprawiedliwienia nie stawiły się do gara nazajutrz <br>* osoby, które po tygodniu zgłosiłyby się do lekarza z objawami zatrucia jadem kiełbasianym. <br>Nic z tych rzeczy, kotlety przepadły, &lt;orig&gt;skrytożerców&lt;/&gt; nie ukarano. <br>Druga część tej opowieści dotyczy również nadszarpniętego zaufania, tym razem zaufania do karmiących. Jak każdy objaw dobroczynności