nas opuścili, wreszcie mogłem zagłębić się w studiowanie książki kucharskiej, a najlepsza z żon przejęła karty i umawiała się z panią Roszko na pokera.<br>Jak mawiają Francuzi, wiwat ta maleńka różnica. Choć jak powiedziała mi żona, mają na myśli coś zupełnie innego.&lt;/&gt;<br><br><br><br><br><br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Kombatanci&lt;/&gt;<br>Stare przyjaźnie są jak stare drzewa - przestają owocować. Zdanie to najlepsza z żon wygłosi w dalszej części tekstu. Postanowiłem umieścić je również i tutaj, by można je było dobrze zapamiętać.<br>- Znam to na pamięć - ziewnął niestosownie Edzio, rozciągając się na eleganckiej kanapie Roszka. Niestosownie, bo to ja opowiadałem anegdotkę, najlepszą w moim repertuarze - jak to, idąc polaną, wdepnąłem