naganę wszystkich ponęt życia, zdolnych odwrócić uwagę spadkobiercy od przepisanej obyczajem kariery. Mieszczaństwo w każdej kobiecie wolnej, a więc nie będącej ani żoną i matką, ani panną na wydaniu, widzi demona, czatującego na sposobność, by oplątać i zgubić syna. W sztuce (w osiemdziesięciu wypadkach na sto wyrodek jest artystą) widzi oznakę niedowarzenia, chorobę przedłużającej się poza dozwolone granice dziecinady. Alkohol, karty, kobieta, sztuka i pęd do zmieniania miejsca pobytu - oto zespół szaleństw, bez których nie obejdzie się żaden przyzwoity mieszczański dramat. Robinson, nad którym zdaje się grzmieć głos purytańskiego Boga: "nie słuchałeś ojca i matki, będziesz słuchał psiej skóry" - tak by