rozprostował nogi. Podszedł do barierki zabezpieczającej zakręt od zewnątrz, długi cień spełzał mu od stóp po zarośniętym &lt;orig&gt;superkudzu&lt;/&gt; stoku, ku enklawie. Z tej odległości widział niewiele więcej jak białe elewacje willi i geometryczny gąszcz soczystej zieleni, poprzecinany nitkami dróżek, alei i ulic. <br>Jednak diabeł, który zarządzał resztą mózgu Nicholasa, rozpoznał oznaki niebezpieczeństwa. <br>- Spójrz, panie. <br>Zoom, zoom, zoom.<br>Porzucona na środku chodnika zabawka. <br>Kanapa do połowy wysunięta z domu przez okno na piętrze. <br>Mężczyzna przemykający pod ścianami, cieniem, przygarbiony, kulejący. <br>Niekompletnie ubrana dziewczynka płacząca na ławce.<br>Cherokee zaparkowany krzywo na trawniku. <br>Krew na szybie. Lub jakaś inna ciecz o podobnej barwie i