kolce. Gawriła często się z nią przekomarzał:<br><br>- Jaka ty jesteś Polka? Po prostu Cyganicha! - i targał pieszczotliwie jej czarne włosy.<br><br>Każdy przyjazd Gawriły sprawiał nam wielką uciechę. Ojciec wypytywał go o sprawy depo, a nowych ludzi, o znajomyoh... Tekla wyciągała przysmaki i z pieczołowitą ostrożnością przecierała czerepowiecką łyżkę. Nawet matka ożywiała się i stawiała przed Gawriłą karafkę wiśniówki. A ja siedziałem na kuchennym stołku i nie spuszczałem oka z Gawriły. Jego wielkie, mocne dłonie budziły we mnie uczucie ufności. W sposobie jedzenia, w ruchach, w powolnym dobieraniu słów Gawriła miał coś szczególnie statecznego, coś, co chwilami przypominało mi ojca. Pewnego razu, patrząc