na południe dokonując w Yunnanie zwrotu ku środkowym Chinom. Po prawej stronie znowu ukazały się białe szczyty gór, niemal przegradzające dolinę. Rozpoczęły się uciążliwe podjazdy, &lt;page nr=15&gt; padał śnieg, lodowaty wiatr niósł igiełki lodu. To były góry Tangla; w dali na zachodzie wznosił się ich najwyższy szczyt Basudan-ul (6096 m n.p.m.).<br>Zatrzymując się na przełęczy Tangulla-Shankou (5231 m n.p.m.) ujrzeliśmy rozległą dolinę, z wijącą się naszą drogą. Zimno. Obok drogi obelisk z nazwą przełęczy i wysokością, nie opodal obo charakterystyczne dla takich wyjątkowych miejsc. Za przełęczą rozciągał się już Tybetański Region Autonomiczny. Zjeżdżając znaleźliśmy się wśród stepów wysokogórskiej