powiązania ich ewolucyjnych korzeni z paprotnikami. W miarę kompletny ciąg urywa się w późnym karbonie (westfal B), kiedy pojawiły się pierwsze niewątpliwe iglaste Walchia. Ich liście miały nerw główny i podobne były z kształtu do szpilek, ale widlasto się na końcu rozgałęziały, a krawędzie były delikatnie piłkowane.<br>Szyszki żeńskie w pachwinach łusek zawierały krótkie, drobno ulistnione boczne odgałęzienia, na zagiętych ku osi szyszki końcach opatrzone spłaszczonymi nasionami (ryc. 12.15). Pokrój i budowa liści pierwotniejsze od Walchia, ale właściwe tylko dla iglastych (widlaste rozgałęzienie i mikropiłkowanie), jak również nasiona na krótkopędach w kątach większych liści, cechują też Dicranophyllum. Dobrze znane gatunki