Pomiażdżyła&lt;/&gt; mu serce miłości &lt;orig&gt;nagłota&lt;/&gt; -<br>Jął się skradać ku bogu ruchem snu i kota.<br><br>Porwał ją w swe ramiona ku warg swych potrzebie<br>"&lt;orig&gt;Ciebież&lt;/&gt; tulę w objęciu? Odpowiedz, że ciebie!''<br><br>Bożym wrzaskiem przeczyła rąk jego przemocy,<br>Wyrywała się z ramion aż do późnej nocy!<br><br>Ale on ją pod leśnym uciszył pagórem,<br>Wtłoczył żywcem do wora i przewiązał sznurem.<br><br>Jak złodziej, pomykając jarami po jarach,<br>Powrócił do dom z worem wrzeszczącym na barach.<br><br>Wiedział, co przyniósł w worze - a i po co - wiedział!<br>Stał u progu zdyszany - wór mu u nóg siedział.<br><br>Świerszcz w chałupie &lt;orig&gt;skowronił&lt;/&gt;, &lt;orig&gt;jaskólił&lt;/&gt; i brzęczał,<br>A on stał