swoim wyglądem wzbudzić zaufanie, bo spuściła łańcuch. Chehnicki bez pośpiechu rozejrzał się dokoła. Mroczny, ciasny korytarzyk. Szafa. Kufry. W głębi drzwi. Zaraz na prawo od wejścia otwarte drzwi od kuchni. Tamta druga kobieta trzymała nad zlewem duże sito. Tylko spokój teraz. I żeby nikt z pozostałych domowników nie nadszedł. Skłamał pająk, czy powiedział prawdę?<br>- Tam jest licznik - odezwał się kobieta.<br>Naraz jej szeroka twarz z równo nad czołem przyciętą grzywką stała się szarożółta.<br>- Tylko bez krzyku - mruknął półgłosem.<br>Ręką dał znak, żeby się cofnęła do kuchni. Nim się jednak ruszyła, tamta druga, również niska i przysadzista, postawiwszy sito na rondlu, stanęła