Król-Kaczorowskiej, był on "podobny do wszystkich europejskich średniej wielkości teatrów". Mieścił do 1000 widzów na parterze, w trzech piętrach lóż, na galerii i paradyzie. Po remoncie przeprowadzonym w 1816 roku za dyrekcji Ludwika Osińskiego cały parter (wcześniej częściowo "stojący") umeblowano krzesłami i ławkami, a widownię oświetlał nowy żyrandol - "przepyszny pająk". Było w nim aż 120 dekoracji, lecz wykorzystanie ich napotykało na trudności; uskarżano się, że na przykład wschód słońca bywa hańbą dekoratora i mechaników teatralnych - słońce podskakuje ciągnione na węzełkowatym sznurku czy drucie. W tym teatrze bywali Maurycy Mochnacki, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński.<br>Teatr publiczny "Rozmaitości", z widownią na 400