dębu nie przebywał<br>I snu mojego nie przerywał."<br>Dzieci słuchały tej przemowy<br>Z zapartym tchem. Już zmierzch lipcowy<br>Pogłębiał mroczne cienie lasu.<br>Jurek się zbliżył bez hałasu<br>I nad jaszczurką schylił głowę,<br>By lepiej słyszeć jej przemowę,<br>Ona zaś rzekła tak to Jurka:<br><br>"Jestem jaszczurka Srebrna Chmurka...<br>Pod ziemią srebrny pałac mam<br>I tajemnice wszelkie znam.<br>Jeśli mnie z rąk swych wypuścicie,<br>Odwdzięczę się wam należycie<br>I spełnię wszystko na żądanie.<br>Czego pragniecie, to się stanie!"<br><br>Dzieci słuchały tej przemowy<br>Z zapartym tchem. Już zmierzch lipcowy<br>Pogłębił mroczne cienie lasu,<br>Więc Henio rzekł: "Nie traćmy czasu,<br>Musimy w domu być na