czy "jaśnie książę raczy zważyć", tylko lakoniczne "Bacz książę", jak na zdeklasowanego, ale dumnego "karmazyna" przystało. Oboje z babcią mówili ponoć bardzo śpiewnym, kresowym akcentem, jakiego już z ust ojca, ani stryja nie słyszałem. <br> Jedyna anegdota rodzinna o babci, opowiedziana mi przez ojca, była o tym, jak zniechęciła go do palenia papierosów. A zdradzał skłonność w tym kierunku bardzo wcześnie, bo jeszcze przed ukończeniem dziesięciu lat. Kiedy go pewnego razu przyłapała na gorącym uczynku, nie tylko nie zastosowała żadnej z rutynowych kar za takie przestępstwo, ale wręcz przeciwnie - do przestępcy odniosła się z ogromnym zrozumieniem, przyhołubiła go i zachęciła, by mały