do twierdzenia, jakoby przemiany ewolucyjne nie mogły skutecznie przebiegać w dużych populacjach. Symulacje komputerowe wskazują wręcz, że stosownie do intensywności selekcji mogą one mieć tempo odpowiadające każdemu z empirycznie podbudowanych oczekiwań. Dawna koncepcja nieciągłości przemian ewolucyjnych zatraciła więc teoretyczną podbudowę. Pozostaje jednak do rozważenia stosunek tej koncepcji do empirycznych danych paleontologicznych.<br><br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br><br>Dziś maty takie formują się tylko w skrajnych warunkach, tam gdzie nie mogą przetrwać zwierzęta roślinożerne. Sławne mezozoiczne stanowiska kopalne triasowych łupków z Voltzia czy wapieni litograficznych z Solnhofen są rzadkimi pozostałościami sytuacji powszechnej w wendzie.<br>Okazuje się, że pierwotne zwierzęta bynajmniej nie były małe ani prostej anatomii. Przemiany ewolucyjne