też ucierpiały po jej upadku. Wchodziły tu w grę: zubożała szlachta i średnie mieszczaństwo, a przede wszystkim inteligencja zawodowa i byli oficerowie. Najczynniejsi w tym środowisku ludzie znaleźli się w więzieniach lub poszli na emigrację - pozostali chętnie grupowali się w lożach masońskich. Należeli tu pojedynczy przedstawiciele posiadającej szlachty, burżuazji, zamożnej palestry - ludzie nastrojeni patriotycznie, lecz dalecy od radykalizmu społecznego. Główną słabością pierwszych konspiracji po rozbiorze był brak oparcia w masach, nawet wśród plebsu miejskiego.<br>W styczniu 1796 r. grupa spiskowych z Galicji podpisała w Krakowie tajny akt "konfederacji", zobowiązując się, na sygnał z Francji, do podjęcia zbrojnego powstania. Rachowano w istocie