demona, co niszczy w południe! I co woła: Adsumus! Strzeż się pomurnika! Bój się ptaków nocnych, bój cichych nietoperzy! <br>Korzystając z nieuwagi rudej, Jagna cichcem dorwała się do gąsiorka, wypiła kilka głębokich łyków. Zakaszlała, czknęła. <br>- Strzeżcie się też - zaskrzeczała - Lasu Birnamskiego...<br>Rudowłosa uciszyła ją kuksańcem. <br>- A ludzie - westchnęła rozdzierająco wieszczka - palić się będą, płonąć w ognistym biegu. Omyłkowo. Skutkiem podobieństwa nazwisk. <br>Reynevan pochylił się w jej stronę. <br>- Kto zabił... - spytał cicho. - Kto ponosi winę za śmierć mojego brata? <br>Rudowłosa syknęła gniewnie i ostrzegawczo, pogroziła mu kopyścią. Reynevan świadom był, że robi to, czego robić nie wolno, że ryzykuje bezpowrotne przerwanie wieszczego