wymyty, rumiany chłopczyk, służący co dzień przed szkołą do mszy?"<br>Jerzy się roześmiał. Już wszystkie światła paliły się w miasteczku. Ulicą starych drzew, tą ulicą, na którą w pogodne dni świąteczne wylegało całe miasto, poszedł w stronę swego domu.<br>Przed furtką przystanął. W domu okna były otwarte, a w jadalni paliła się lampa nad stołem, który matka nakrywała obrusem w czerwoną kratę. Światło padało na przekwitające pod oknem georginie i na ścieżkę wyłożoną starannie płaskimi kamykami. Ojciec położył na stole spracowane ręce - wypoczywał.<br>"Ja patrzę na nich z ciemności, a oni nic nie wiedzą" - pomyślał serdecznie Jerzy.<br>W tej chwili spostrzegł