indywidualnych cech gwiazdy, przede wszystkim jej rozmiarów i ewolucji czasowej.<br> Wyczerpanie poszczególnych składników paliwa jądrowego (wodoru, helu, węgla) w jądrach gwiazd powoduje krótkotrwałe (w porównaniu z nuklearną skalą czasową) włączenie dodatkowego źródła energii grawitacyjnej, uzyskiwanej z kurczenia się warstw centralnych. W konsekwencji następuje wzrost temperatury i "zapalenie się'' kolejnego składnika paliwa w jądrze gwiazdy bądź ogrzanie warstw bardziej zewnętrznych, w których również zachodzą reakcje termojądrowe. Wzrost temperatury we wnętrzu gwiazd prowadzi do ekspansji warstw zewnętrznych. Procesy te, w zależności od początkowej masy, prowadzą, poprzez fazę ewolucji czerwonego olbrzyma, do końcowych stadiów ewolucji gwiazd, znanych z obserwacji jako białe karły, gwiazdy supernowe