Szliśmy już przez osiedle. Do pokonania zostało kilka krótkich alejek. Bezwiednie, mimowolnie, wyrywałem do przodu.<br>- A ty dokąd? - spytała i zatrzymała się, gdy jako pierwszy skręciłem w pewną odnogę chodnika, który najkrótszą drogą prowadził pod jej dom.<br>- A, nie wiem... - zacząłem się jąkać. - Tak jakoś mi się poszło... Szukałem w pamięci słów i... zamyśliłem się.<br>Przyjrzała mi się uważnie, po czym ruszyła prosto. Podążyłem w ślad za nią.<br>- Widzisz - zaczęła znowu jakby przerwany wątek - to też jest taki pisarz, co wybrał obcy język.<br>- Kto? - po "wpadce" przed chwilą byłem zupełnie zgubiony.<br>- Kto! Autor Końcówki.<br>- Aha. No i co z tego?<br>- Nic