Typ tekstu: Rozmowa bezpośrednia
Tytuł: Rozmowa przyjaciół o jedzeniu, pracy
Rok powstania: 2002
Tytuł: Rozmowa przyjaciół o jedzeniu, pracy
Rok powstania: 2002
spadł na łeb, to był beton, to bym już dawno zdechł.
Mógłbyś, no, no...
i byśmy nie rozmawiali.
nie rozmawiali, ale musieliśmy rozmawiać, wiesz coś się musiało stać.
Stać, zostałem ochroniony, widzisz, tylko mnie noga, pamiętam, że mnie noga bolała i tak ten, że nie mogłem stanąć, to mi obandażował pan doktor, a później to już samo się dwadzieścia lat później, że mi pękła torebka stawowa, bo wpadłem w amok a tak ogólnie, to nic złego mnie nie spotkało.
A wiesz, jak ćwiczyłam dużo to ja wcale nie zyskałam odwagi, wiesz, ja się bardzo bałam jak ćwiczyłam.
Coś ty, tak? Ja bym
Mógłbyś, no, no...
i byśmy nie rozmawiali.
nie rozmawiali, ale musieliśmy rozmawiać, wiesz coś się musiało stać.
Stać, zostałem ochroniony, widzisz, tylko mnie noga, pamiętam, że mnie noga bolała i tak ten, że nie mogłem stanąć, to mi obandażował pan doktor, a później to już samo się dwadzieścia lat później, że mi pękła torebka stawowa, bo wpadłem w amok a tak ogólnie, to nic złego mnie nie spotkało.
A wiesz, jak ćwiczyłam dużo to ja wcale nie zyskałam odwagi, wiesz, ja się bardzo bałam jak ćwiczyłam.
Coś ty, tak? Ja bym
spadł na łeb, to był beton, to bym już dawno zdechł.</><br><who2>Mógłbyś, no, no...</><br><who1>i byśmy nie rozmawiali.</><br><who2>nie rozmawiali, ale musieliśmy rozmawiać, wiesz coś się musiało stać.</><br><who1>Stać, zostałem ochroniony, widzisz, tylko mnie noga, pamiętam, że mnie noga bolała i tak ten, że nie mogłem stanąć, to mi obandażował pan doktor, a później to już samo się <gap> dwadzieścia lat później, że mi pękła torebka stawowa, bo <gap> wpadłem w amok <gap> a tak ogólnie, to nic złego mnie nie spotkało.</><br><who2>A wiesz, jak ćwiczyłam dużo to ja wcale nie zyskałam odwagi, wiesz, ja się bardzo bałam jak ćwiczyłam.</><br><who1>Coś ty, tak? Ja bym
