domy modlitw nawet tam, gdzie teraz nie ma naszych gmin.<br>Na poparcie szczerości swoich intencji prezes przypomina przykład jednego z budynków, przejętych w Krakowie. Miały w nim siedzibę dzieci niepełnosprawne. - Już na pierwszym spotkaniu w Warszawie powiedzieliśmy: "te dzieci są tak samo wasze, jak i nasze". W pierwszej kolejności zaproponowaliśmy pani dyrektor, że schodzimy z czynszu. Warunkiem było, by zaoszczędzone w ten sposób pieniądze przeznaczone zostały na wakacje letnie, zimowe i obiady dla dzieci. Pani dyrektor, początkowo bardzo nieufna, powiedziała na koniec, że jesteśmy jedyni od czterdziestu lat, którzy tak się w stosunku do dzieci zachowali. Na dowód prezes przedstawia podziękowania zamieszczone