właśnie w Łodzi lokowane były wszystkie centralne instytucje, nie mogące znaleźć siedziby w zniszczonej stolicy. Skarga, która wpłynęła do działu społecznego "Polityki" tym razem pochodziła ze środowiska akademickiego: młody, zdolny i, jak podkreślano w liście, zaangażowany politycznie pracownik naukowy nie mógł zrobić doktoratu z powodu obstrukcji czynionej mu przez reakcyjną panią profesor, czującą doń nie tylko niechęć ideową, ale i obawę przed bardziej dynamiczną konkurencją, dybiącą - jej zdaniem - na jej stanowisko kierownika katedry. Doktorant, któremu taka sytuacja dopiekła do żywego, wziął urlop bezpłatny i podjął pracę w głównej łódzkiej zajezdni tramwajowej.<br>Miejsce zamieszkania naukowca nie łatwo było znaleźć nawet doświadczonemu taksówkarzowi. Przy