wiem po prawdzie...<br>- I my wam, ojczulku, prawdę mówimy. A że ona śmiechu warta, to któż winien? Mówię, jak jest: czterech ich, łobuzów, w kantorku pije, a piąty za nich w książkach. pisze, bo oni nie umieją.<br>- Ii, żeby panowie nie umieli...<br>- Kiedy to całkiem jeszcze nie obeschłe państwo! Myślicie, panie dziejku, że oni tu na placu nie leżeli?<br>Pytanie rzucone cieśli poruszyło wszystkich do żywego. Uniosły się głowy znad trawy, oczy rozbłysły na wspomnienie czasów, gdy Udałek, Sumczak i Macherski... wszyscy ci dzisiejsi przedsiębiorcy - wózki pchali albo obałki na placu strugali. Słowa padały ostre, zgryźliwe: najwięcej o Udałku.<br>- Pamiętacie, jak