jest dziki kapitalizm.<br><br>Już w pierwszych latach pontyfikatu zaczęła się rywalizacja o papieża między prawicą i lewicą w Kościele i poza nim. W miarę jak Jan Paweł II piął się w górę światowych rankingów popularności, stawał się coraz atrakcyjniejszym znakiem firmowym. Ale jakiej opcji? Twarda prawica miała nadzieję, że zawłaszczy papieża jako rycerza krucjaty antykomunistycznej i wolnorynkowej. Katolicy lewicowi widzieli w nim z kolei szermierza praw człowieka i wrażliwości społecznej, mistrza posoborowego ekumenizmu. Oba obozy - a w ślad za nimi dziennikarze i intelektualiści - szyły papieżowi buty, w które on nie chciał wskoczyć. Wywoływało to dodatkowy zamęt i irytację wśród interpretatorów.<br><br>"Dla