oraz pamięci, które pośredniczą w tworzeniu się ustosunkowania wobec komunikatu i jego treści. Związki między pamięcią a percepcją są przedmiotem teorii poziomów przetwarzania Craika i Lockharta. Koncepcja ta, adaptowana dla potrzeb opisu procesu reklamy, pozwala określać ilościowe oraz jakościowe zależności między treścią komunikatu a określającą go formą. Percepcja w ujęciu paradygmatu poziomów przetwarzania ma charakter warstwowy. Autorzy w wyniku badań, określają trzy podstawowe poziomy percepcji informacji: <br>1,poziom percepcji fizycznych cech informacji, a więc prostych cech kształtu, natężenia, barwy w sensie obrazu kolorowego lub monochromatycznego, jasności; <br>2, poziom percepcji cech przestrzennych, odpowiadający percepcji stosunków wielkości, związków położenia, rytmu określającego układ informacji